❗درسهایی که از #کرونا باید بگیریم

❗#کرونا ، خیلی دور خیلی نزدیک

در کشور ما سابقه شیوع بیماری های خاص که منبع آن خارج از کشور بوده کم نداشتیم، از تیفوس و وبا و آنفولانزای خوکی گرفته تا کرونا که این روزها در واپسین روزهای سال ۹۸ درگیر آن هستیم.
این مساله بهانه ای شده تا یادداشتی متفاوت در مورد حال و هوای ایجاد شده توسط این بیماری از دو جنبه مثبت و منفی ایجاد کنیم.

از نگاه منفی طبق معمول به ضعف زیرساخت ها می رسیم که مدیریت همیشه بحرانی ما هیچوقت آماده کنترل بحرانها نیست تا آنجا که به مرز فاجعه برسد.
از امکانات حداقلی گرفته تا امکانات سخت افزاری که کمبود آنها هر لحظه حس می شود.

در کنار این موارد عدم شفافیت و عدم اطلاع رسانی درست در کشور بازار شابعات را داغ تر می کند و به شکلی امنیت روانی جامعه را از بین می برد و بازگرداندن اعتماد عمومی را به کاری سخت تبدیل می کند.

از همه بدتر بحث #احتکار و #گرانفروشی است که در این ایام‌ کام انسانیت را بسیار تلخ می کند و به عبارتی #مرگاخلاق رقم می خورد تا کرونا فقط یک ویروس نباشد و می تواند به #کرونایاخلاق و #کرونای_امکانات نیز تبدیل شود

اما از زاویه ای دیگر که مثبت است هم‌می توان به فاجعه کرونا نگاه کرد.
نکات بهداشت فردی که در مورد مقابله با ویروس کرونا باید رعایت کنیم چیز جدیدی نیست.
دقیقا همان نکاتی است که برای دچار نشدن به سرماخوردگی و آنفولانزا در فصل زمستان مکررا به رعایت آن موارد تاکید میشد ولی کسی توجه نمی کرد

حال که خطر مرگ و اپیدمی گسترده این بیماری مطرح شد همگان برای رعایت آن در رقابت هستند و مثل یک فرهنگ عمومی اجرا می شود.
خب فکر کنید اگر همیشه این نکات ساده را رعایت می کردیم هیچوقت اینگونه مشکلات در کشور ما تبدیل به بحران نمی شد.

در مقابل محتکرین و گرانفروشان عده ای بودند به اقدامات خودجوش و اهدای اقلام مقابله با ویروس کرونا یک بار دیگر نقش پررنگ جنبش های اجتماعی در ایران را به رخ کشیدند و ثابت کردند که همیشه می توان کارهای بزرگ را به جنبشهای مردمی واگذار کرد

در همین مدت کوتاه ارزش یک دست دادن ساده ، در آغوش گرفتن عزیزان و رفت و آمدها رو بسیار فهمیدیم که شاید تا به این لحظه خیلی به زیباییهای آن فکر نکرده بودیم

ارزش #سفر و دید و بازدید و اینکه حتی ترس از مرگ هم نمی تواند ما ایرانیان را راکد و یکجا نشین کند.
پس بیشتر از هر زمانی باید در رعایت #بهداشت_فردی و عمومی کوشا باشیم.
بی دلیل نیست که بسیاری از ایرانیان بعد از مهاجرت دلتنگ همین خوش و بش ها و روابط اجتماعی ساده می شوند

 قدر خود را بدانیم قدر همین داشته های ساده را بدانیم قطعا کرونا به مرور از ما دور می شود ولی حالا که نزدیک ماست باید تلنگر ، تذکر و پیامهای آن را به درستی بفهمیم تا تلخی و تهدید کرونا را با درس های آن به تجربه و فرصتی باارزش تبدیل کنیم .در پایان یاد شعر زیبای قصیر امین پور می افتم که میگفت؛

حرف‌های ما هنوز ناتمام ....
تا نگاه می‌کنی :
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آن‌که با خبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌ شود
آی .....
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
        چقدر زود
                    دیر می‌شود!
#احسانمحمدیپور