گسترش پارکها و فضای سبز رویکرد مناسبی است که شهرداری ها باید بسیار جدی به آن بپردازند و بدون شک این کار اصولی ، علمی و مردم پسند است.

دور از بحث کیفیت طراحی و نحوه اجرای پارکها که محور این یادداشت نیست مقوله ای جدی در احداث پارک وجود دارد و آن ذکر این مساله مهم است که پارکها یک فضای #فرهنگی و #اجتماعی هستند و افراد مختلف در سنین و فرهنگ های مختلف از آن استفاده می کنند.

اساسا پارکها محیط بسیار مناسبی برای کارهای آموزشی در زمینه های مختلف و خصوصا #فرهنگ_شهروندی هستند و بهمین دلیل امروز انواع و اقسام پارکهای مدرن و تخصصی را در دنیا می بینید که بسیار مورد استقبال مردم و حتی گردشگران قرار گرفته است.

خبر احداث چند پارک توسط شهرداری آمل هم بسیار خشنود کننده بود اما نگاهی به اسامی این پارکها نشان می دهد جنبه فرهنگی و اجتماعی آن را فراموش کرده ایم امروز در مدریت شهری حرفه ای شهرداری دیگر یک نهاد خدماتی صرف نیست بلکه از یک #نهاد #خدماتی به یک #نهاد_اجتماعی تبدیل شده است.

در حالیکه در مازندران و فرهنگ غنی #تبری اسامی مرتبط و زیبایی داریم چرا باید از اسامی #لاتین و یا معمولی ساده استفاده کنیم؟ 
در حالیکه هر اسم متناسب با فرهنگ #تبری یک گام در جهت حفظ #زبان و فرهنگ غنی #تبری است و موجب ارتباط بیشتر جامعه با زبان مادری خود می شود.

انتخاب اسامی مثل #راشستان ، #کاجستان ، #بیدستان ، #میخک و ...چه چیزی را می رساند؟

سوزنی برگان و بید و میخک که اساسا با اقلیم مازندران در تناقض هستند و #پهن_برگان بومی مازندران هستند که بسیاری از آنها معادل #تبری نیز دارند و حتی می توان از متخصصین فرهنگ تبری در انتخاب اسامی کمک گرفت تا #آمل آغاز گر یک کار بزرگ و ریشه ای فرهنگی در لوای اجرای پروژه های فرهنگی باشد.

احسان محمدی پور

#خزر۲۴ 
@khazar24