بهروز عطایی جام هایی زیادی بدست آورده است و به نوعی همه گونه افتخاری در کارنامه او دیده می شود اما این بار بعد سالها که سرمربیگری تیم ملی والیبال بزرگسالان رسید باز هم جام گرفت تا ویترین افتخاراتش طلایی تر شود

عطایی اولین ورزشکار آملی است که عضو تیم بزرگسالان یک رشته ورزشی شد و اولین کسی است که سرمربی یک تیم ملی بزرگسال شد و بهمین افتخارات او خاص و شاید تکرار نشدنی باشد

عطایی یک چهره کاملا بین المللی است او مدال طلای جوانان جهان و قهرمانی بزرگسالان اسیا را بعد از مدتها بعنوان یک سرمربی ایرانی کسب کرد تا خود را یک متخصص جامهای تمام ایرانی معرفی کند

این دستاوردهای او براحتی بدست نیامد و حاصل سالها ممارست و تمرین و پشتکار فوق العادست.
مردی که هیچوقت اسیر حاشیه نشد و غیرت و تعصب خود را با پول یا چیز دیگر معامله نکرد
عطایی امروز سرمربی نسلی است که می توانند تاریخ ساز شوند جوانان با استعدادی که از رده های سنی پایین تر با او بودند و حال به بالاترین سطح رسیدند
جسارت حذف نامهای بزرگ و فرصت دادن به جوانان اقدام بزرگی است که عطایی انجام داده و تا الان نتیجه آن را هم گرفته هست

حال عطایی در روزهایی که در غم از دست دادن یار همیشگی خود حسین کاظمی عزادار هست برای مسابقات جهانی آماده می شود تا شاید یک جام جهانی صد در صد ایرانی دیگری را بدست آورد 
برو زاهد به امیدی که داری
که دارم من به تو امیدواری
به جز ساغر چه دارد لاله در دست
بیا ساقی بیاور آنچه داری