در مدح بهروز عطایی مطالب زیادی نوشتم و قلم به ستایش او بسیار زدم اما این بار همه چیز فرق دارد. این بار از مردی صحبت میکنیم که بار دیگر جهانی شده است 
از مردی صحبت میکنیم که دوباره تاریخ سازی کرده است 
مردی که هزار راه نرفته را رفته است مردی که تحلیل ها را عوض کرده و منتقدان را قانع و مغرضین را شرمنده کرده است....
آری از بهروز عطایی یا همان امپراطور والیبال ایران صحبت می کنم مردی که راهی را می رود که برای اولین بار یک مربی ایرانی می رود 
همان روزی که قهرمان جوانان جهان شد مشخص بود رویای امپراطور همینجا به پایان نمی رسد و او برای تحقق یه یک رویای بزرگتر خیز گرفته است 
راهی که لوزانو ، کولاکوویچ و آلکنو نتواستن بروند توسط امپراطور ما طی شد ، آری این افتخار توسط یک مربی ایرانی کسب شده است همان مربی که در روزهای اول این مسابقات آماج حملات قرار داشت بدون اینکه کسی بگوید این تیم ۳ بازیکن اصلی خود مانند جواد کریمی ، صابر کاظمی ، میثم صالحی را در اختیار ندارد و کاملا پوست اندازی کرده است 
حال امپراطور ما بار دیگر در بالاترین سطح ممکن جهانی شده و رویایی افتخار آفرینی در المپیک را در سر می پروراند .بهروز عطایی همه تحلیل و نقدها و نگاههای که منتظر بود او زمین بخورد را بهم زد و یک ورژن جهانی تر از خود بروز داد 
آری همشهریان آملی من ، او همان بهروز امپراطور است که همیشه با کمترین قرارداد در آمل ماند ، پیشنهادات پر طمطراق تحریکش نکرد ، هیچوقت از مردمش فاصله نگرفت تا با تعصب و غیرت فراوانش مزد زحماتش را بگیرد 
بیش از این نمیدانم چه بگویم ولی این را خوب می دانم هم بهروز و هم والیبال و حتی ورزش ایران در بزنگاه خاصی به سر می برد یک تیم جوان ، مربی ایران و افتخار جهانی ....چیزی که در تاریخ ورزشهای گروهی بی نظیر هست و از این حیث هم رکورد زدیم.....

برای امپراطور و یاران و هوادارانش هر روز پیروزی و شادی و غرش های قهرمانانه آرزو می کنم ....چنین باد