خبر مثل همیشه کوتاه و تلخ بود و یکبار دیگر یک خبر بد همه فضای مجازی و حقیقی را تحت شعاع قرار داد اما.....

حسین کاظمی نابغه جوان مربیگری والیبال کشور که خیلی زود به جرگه مربیگری اضافه شد و جایگاه خود را در این عرصه تثبیت کرد و افتخارات بسیاری را بدست آورد

بسیاری او را بهترین جانشین برای بهروز عطایی می دانستند و اعتقاد داشتند او تنها کسی است که می تواند مسیر پرافتخار امپراطور والیبال آمل را مجددا طی کند

او در سن ۲۵ سالگی مربی شد و بازیکنان ملی پوش چون مرندی لیبروی تیم ملی و صنوبر ملی پوش بلند قامت والیبال ایران از جمله شاگردان او بودند

عناوین مختلفی را به تنهایی در قامت سرمربی بدست آورد و در ادامه کنار بهروز عطایی به عناوین ملی و جهانی رسید

همه چیز نوید ظهور یک مربی بزرگ و توانمند در والیبال را می داد تا اینکه یک خبر بد اوقات همه را تلخ کرد؛ حسین کاظمی درگیر سرطان شد

کاظمی ناچار شد بخاطر درمان از کاری که عاشقش بود فاصله بگیرد و به درمان بپردازد ولی نهایتا اجل مهلتش نداد و این نابغه جوان را به آسمانها برد.

روزهای تلخ والیبال آمل و کشور با پرواز حسن منصوری و حسین کاظمی تلخ تر شد و همگان در بهت و شوک این غم بزرگ قرار گرفتند

حال باید بیشتر قدر سرمایه های این شهر را بدانیم و بیشتر فکر کنیم که ساختن حسین کاظمی ها اصلا کار راحتی نیست و مسیر دشواری داریم

باید در زمان حضور قدر یکدیگر را بیشتر بدانیم و بیشتر هم افزایی داشته باشیم وگرنه آه و گریه و حسرت یک تسکین دهنده لحظه ای است که بعد مدتی پایان می پذیرد

از امروز قدر حسین کاظمی ها را بیشتر بدانیم ، بیشتر به آنها کمک کنیم ، نقدها را منصفانه تر کنیم چون  در روز پرواز بغض های ترکیده دردی را درمان نمی کند اگر در گذشته بد عمل کرده باشیم

متاسفانه امروز حسین کاظمی در آستانه روز تولدش بعد از مدتها مبارزه با بیماری سرطان جان به جان آفرین تسلیم کرد

روحش شاد یادش گرامی